Het begint bij pijn. Pijn is een proces. Pijnontvangers in uw huid en ander weefsel sturen via het ruggenmerg een impuls naar de hersenen. Het pijngevoel wordt geregistreerd in de hersenen en niet op de plaats van het letsel. Dit was een belangrijke ontdekking, omdat artsen hierdoor inzagen dat ze de pijn konden beheersen of veranderen. Dit is het principe van neurostimulatie bij chronische pijn.
De operatie wordt meestal in twee stappen uitgevoerd: de proefstimulatie en de implantatie van een permanent systeem. Tijdens de proefstimulatie beoordeelt de arts de reactie op ruggenmergstimulatie een aantal dagen of weken. Wanneer de pijn voldoende wordt verlicht en de patiënt geen problemen met het systeem heeft, implanteert de arts een permanent systeem.
Het doel van proefstimulatie is te ontdekken of ruggenmergstimulatie u kan helpen uw pijn te verminderen.
Het implanteren van de elektroden bij de proefstimulatie is een chirurgische ingreep waarbij een elektrode geplaatst wordt onder plaatselijke verdoving.
Dit duurt ongeveer 1-2 uur. De patiënt wordt meestal de ochtend voor de operatie opgenomen voor een opname die gewoonlijk varieert van dezelfde dag tot twee tot vijf dagen in het ziekenhuis. Nadat de elektrode is geplaatst, neemt de proefstimulatie een aantal dagen tot een aantal weken in beslag.
De proefstimulatie vindt plaats in een volledig steriele omgeving. Er wordt alleen lokaal verdoofd omdat de patiënt aanspreekbaar moet zijn tijdens de proefstimulatie. De patiënt speelt in dit deel van de ingreep een belangrijke rol. Het niveau van stimulatie in de ruggenwervels wordt bepaald (dit is afhankelijk van de locatie van de zenuw die dient te worden gemoduleerd). De arts heeft dit wellicht vooraf al afgetekend. Er wordt een holle naald in het verdoofde gebied ingebracht en doorgeschoven tot de epidurale (holle) ruimte. Daar wordt de elektrode opgeschoven tot deze de plaats van stimulatie bereikt heeft. De patiënt geeft dit aan omdat tijdens een proefstimulatie de pijn sterk verminderd. Daarna wordt de verlengdraad aangesloten en onder de huid getunneld naar een plaats waar hij uit de huid kan treden.
De verlengdraad wordt aangesloten op de externe neurostimulator (ENS).
De stroomsterkte hiervan kunt u instellen met de patiënt programmer.
Alles wordt goed vastgeplakt en de patiënt kan naar huis met de ENS die buiten de kleding gedragen kan worden.
Als de proefstimulatie slaagt, maakt u met uw arts afspraken over de implantatie van het permanente systeem.
Bij de implantatie van het permanente systeem wordt de IPG (implanteerbare pulse generator) in het lichaam geplaatst en worden de proefelektroden vervangen door definitieve. Dit gebeurt meestal onder algehele verdoving.
Na hechting van de definitieve elektroden op hun plaats, wordt de verlengkabel onder de huid doorgetunneld naar de plaats waar de arts een incisie heeft gemaakt voor de IPG. Dit is in de meeste gevallen in de buik. De IPG wordt onder de huid geplaatst. De verlengkabel wordt vervolgens op de IPG aangesloten. De incisies worden gehecht en hiermee is de procedure voltooid.
Dit wisselt van patiënt tot patiënt. De levensduur van de batterij van de geïmplanteerde pulsgenerator (IPG) is afhankelijk van het aantal uren per dag dat het systeem wordt gebruikt en de intensiteit van de stimulatie. Het vervangen van de IPG is een vrij simpele procedure.
